Każdego roku z okazji Świąt Wielkanocnych zapala się nową świecę, która jest używana przez cały okres wielkanocny. Tutaj dowiesz się, jakie znaczenie mają poszczególne szczegóły tego przedmiotu liturgicznego.
Redakcja (18/04/2022 16:23, Gaudium Press) Symbol Zmartwychwstania naszego Pana, świeca paschalna jest jedynym przedmiotem liturgicznym, który można oglądać tylko przez czterdzieści dni. Jest to przedstawienie Chrystusa chwalebnego, zwycięzcy śmierci. Świeca paschalna pojawia się na początku Wigilii Paschalnej i znika w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Pierwotnie świeca była wysokości człowieka, symbolizując Chrystusa – światło świecące pośród ciemności. Teologowie francuscy i galijscy wzbogacili ją o elementy symboliczne.
Ceremoniał i symbolika świecy paschalnej
Akolita zanosi świecę paschalną do celebransa, który wypisuje na niej następujące napisy (kursywą umieszczamy słowa, które kapłan wypowiada, umieszczając na świecy każdy z symboli):
1. Krzyż. Mówiąc: “Chrystus wczoraj i dziś”. Początek i koniec”.
2º – Litery Alfa i Omega, pierwsza i ostatnia z alfabetu greckiego. Oznacza to, że Bóg jest “początkiem i końcem wszystkiego”, że wszystko pochodzi od Boga, istnieje dzięki Niemu i do Niego zmierza: “Alfa i Omega”.
3º – liczby są umieszczone między ramionami krzyża, oznaczając cyfry bieżącego roku. Czyni się to, aby wyrazić, że Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, jest początkiem i końcem wszystkiego, Panem czasu, jest centrum historii i do Niego należy czas, wieczność, chwała i moc na wieki wieków.
Jemu ofiarujemy ten rok i wszystko, co w nim zrobimy. “Jemu niech będzie czas i wieczność, chwała i moc na wieki wieków. Amen”.
4º – Pięć ziaren kadzidła w kształcie goździków, w pięciu wgłębieniach wykonanych wcześniej w środku świecy, ułożonych na kształt krzyża. Obrzęd ten symbolizuje pięć ran naszego Pana, do których przeniknęły wonności i perfumy zaniesione przez świętą Marię Magdalenę i święte niewiasty do grobu.
Symbolika kadzidła
Kadzidło to aromatyczna substancja, którą spalamy na chwałę Boga; unoszący się z niej dym symbolizuje nasze pragnienie trwałego zjednoczenia z Nim oraz to, aby nasze życie, czyny i modlitwy były miłe Panu. Symbolizuje również nasze modlitwy, które pragniemy skierować do Boga jako słodkie perfumy miłości.
Ziarna te symbolizują również pięć chwalebnych ran Chrystusa Zmartwychwstałego, które pozwoliły Mu nas całkowicie umiłować, jak sam powiedział: “Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15, 13): “Przez swoje święte rany, swoje chwalebne rany, niech Chrystus Pan nas strzeże i zachowuje”. Amen”.
Kapłan zapala świecę w poświęconym ognisku, który pobłogosławił. Świeca ta będzie służyła do zapalania innych świec i lampy w sanktuarium.
Opracowała Marzena Nowak
